از مهربانی

لبریز می شود

پیاله ی جانم،

وقتی به یاد تو می افتم

از درد سخن گفتن و از درد شنیدن با مردم بی درد ندانی که چه دردیست

به امید نگاهت ایستادن
به روی شانه هایت سر نهادن
خوشتر از این آرزویی است
دهان کوچکت را بوسه دادن

بقیه در ادامه مطلب

وقتی که خانه نیستم

کلید را دم پله اول

زیر همان گلدان سفالی همیشگی گذاشته ام

رویایت اگر آمد

پشت در نمی ماند

یادت نره که یاد تو همیشه همراه  منه!
یادت نره که خواستنت مثل نفس کشیدنه!
یادت نره که آینه از طپش  تو روشنه!
یادت نره نبودنت جونمو آتیش می زنه!

غصّه ی محترم لطفا مزاحم تنهایی‌ من نشو حالا که نگارم ترکم کرده قلدری میکنی‌؟ از ما تنها تر گیر نیاوردی؟

مشترک گرامی ورود شما به قلب فرستنده پیام با موفقیت انجام شد

خروج  امکان پذیر نمیباشد

منو خط بزن! دوباره از سر خط بنویسم!
بنویس که من برای قصه ی تازه حریصم!
بنویس با خط  الماس، رو تن نازک شیشه،
که بدون نور چشمات شب  من سحر نمیشه

شبی پر کن از بوسه ها ساغرم
به نرمی بیا همچون جان در برم
تنم را بسوزان در ‌آغوش خویشتن
فردا نیابند خاکسترم ….!

در شیارهای قلبم به دنبال کدامین عشق می گردی ؟

عشق من در آینه ای است که هر روز به آن می نگری . . .

به سلام ها دل نمی بندم ، از خداحافظی ها غمگین نمی شوم

دیگر عادت کرده ام به تکرار یکنواخت دوری و دوستی خورشید و ماه  . . .

شده در زندگی لیلای عشقم ، و من مجنون عشقش در دیارم

مقصود دلم مهر و وفا بود چنین گشت / گر مقصود دلم جور و جفا بود چه می شد . . . ؟

ما در تو به چشم دوستی می بینیم / ای دوست مبین به چشم دشمن ما را . . .

از نفرت تا علاقه یک محبت

از دشمنی تا دوستی یک لبخند

از جدایی تا پیوند یک قدم

از دوری تا صمیمیت یک اس ام اس !

شعری احساسی و عاشقانه از

«فرزاد حسنی»

شب رفتنت آرزو می‌کنم…!
نشد تا تو هستی من عاشق بشم . نشد قلب ما عشقو باور کنه …
,
به امشب به تقدیر من عشق تو
,
به حالی که بی من، تو داری قسم
,
به عنوان روزی که بردی منو
,
به حسی که گفتی میایی قسم
,

به دل خواهی اولین دلهره
,
به گاهی که با من نبودی قسم
,
جدا می‌شی و می‌رود خاطره
,
ولی شک نکن من به تو می‌رسم
,

نشد تا تو هستی من عاشق بشم
,
نشد قلب ما عشقو باور کنه
,
شب رفتنت آرزو می‌کنم
,
خدا وقت دوریتو کمتر کنه
,

به چشمای تو قبل هر گریه‌ای
,
قسم می‌خورم یاد تو با منه
,
قسم می‌خورم بغض این انتظار

یه روزی تو آغوشمون بشکنه

بقيه شعر هاي فرزاد حسني در ادامه مطلب

کی می خوای بشینی تا من                   برات از خودم بگم باز
صبر تو چقدره تا من                          بشکنم پشت یه آواز
دخترم قصه نمی گم                           نمی خوام بهم بخندی
یا فقط به احترامم                              چش رو هر چی هست ببندی
نمی خوام بونه بگیری                       که چرا زخمی سینه ام ؟
یا ازم دلت بگیره                              که نشد تو را ببینم !
دخترم زخمای بابا                             مال عشق فوق العادست 
به خدا اشکای بابا                             بیخودی نیس ;  بی اراده اس
اگه می بینی رفیقام                           هنوزم مردن و تنها
اگه حتی یه ستاره                            نشده به اسم بابا
غمی نیست ما برقراریم                    اون بالا یکی رو داریم
پشت ابر بی قراری                        هنوزم چش انتظاریم
ما هنوز چش انتظاریم                    چش به راه یه بهاریم
اون بالا یکی را داریم                     ما هنوز چش انتظاریم !

صداي ناله مي باريد
ولي تن خشكه حسرت بود
طلوع بغض سرگردان
به عمر گريه ميافزود
دريغ از جرعه اي خورشيد
در اين سرماي بعد از تب
دريغ از لحظه اي ساحل
در اين امواج شب در شب
غزل مرثيه ميخواند
كبوتر در پي دام است
از اين ظلم فريبنده
خيال كفر آرام است
عقيق صبر وامانده
به صحراي سراب و خواب
طلوعي تازه ميخواهيم
بيا اي عشق عالم تاب
به رنگه پرده كعبه
به جاي پاي ابراهيم
قسم بر مسجدالاقصي
كه ما تنهاي تنهاييم
كه ما تنهاي تنهاييم

مینویسم...
از سادگی تا جنون مینویسم..
از زشتی تا زیبایی مینویسم...
مینویسم... تا بدانم هنوز نوشتنی هست برای نشان قضاوت کلمات مشابه
مینویسم... تا بدانم هنوز عشقی هست برای بیدار ماندن و نمردن و زندگی کردن
آره . زندگی کردن... 

نگاه خداوند...اراده ی تو...
شمارا پیش تر از پیش به جلو خواهد برد
فرزاد حسنی

تو دنيا را خلاصه كردي در من و من مختصر شدم در تو ، و هرگز ابدي شد تا هميشه . از من تا تو ، از تو بامن همين و هميشه تمام.............

در ماندن و رفتن رازی است...
در خندیدن و گریستن حقیقتی است...
راز ماندن و خندیدن حقیقتا" برای تو...
"فرزاد حسنی"

.....آدم فروش
 دست تو رو شده برام .......... قصه ها تو بلد شدم
من آدم خوبی بودم ...........بخاطر تو بد شدم

عاشق سر به راهتو ............کشوندی دنبال خودت
هرچی که مونده بين ما .........وردار ببر مال خودت

نشون زدی برگ منو ...........بدون که دست آخره
اگه برنده هم بشی ...........به باخت من سر به سره

وقتی که ديدی سوختی ........رفتی و ما رو فروختی

حس میکنم روی صورتم دنیا چکه میکند

حس میکنم قطره قطره, نم نمک عاشقم میکنی

بارون که میبارد هوا تر میشود تا تو چشمک بزنی

بارون که میبارد باز با ترانه یا باز بی ترانه من عاشق تر گریه میکنم

عاشق تر از گلبرگ

عاشق تر از شبنم

عاشق تر از حرفهایی که روزهای بارانی زیر چتر گفتم,

و از اسمان چتر بالاتر نرفت

باران آسمان را فریب میدهد که به زمین دل ببازد

و زمین فریب میخورد

تا اسمان دل خوش کند به عشوه های پنهانی,

در این باران کوتاه که بلند تر از احساس دوری توست

حس خوبی دارم حتی اگر ابر خورشید را پنهان کند

و باران گریه هایم را,

حس خوبي دارم به تو که نزدیکی...

*به قلم فرزاد حسنی*

باز بیا نقره بکوب  طلا بریز پولک بپاش
زهره نور و غزل به گُل نشسته خنده‌هاش

پدر خاک به آسمون سپرده دِلشُ
صدای پای فرشته‌ها میاد یواش یواش

قنوت بسته آسمون به قامت ستاره
رو بوم کعبه ربّنا نفس نفس می‌باره

اگه که سبزه فدک ، اگه می‌چرخه فلک
اگه خدا نسمیشُ ، سپرده به قاصدک

بهونه تمومشون مهر "علی "و "زهرا"ست
ترانه‌ها ترانه‌ها اوّل عشق همین جاست

بهونه تمومشون مهر "علی" و "زهرا"ست
ترانه‌ها ترانه‌ها آخر عشق همین جاست

حلالم کن

حلالم کن دم رفتن کمی بعد از پریشونی

تو آوار نگاهی که تو هم با ما نمیمونی

مسیر موندن و رفتن یکی بود و جدا شد باز

تو پایان منو دیدی جدایی سخته از آغاز

حلالم کن غریبونه توي اين دل پر خونه

حلالم کن غریبی که برات دل کندن آسونه

حلالم کن به خونی که غروب ازخاک میجوشه

حلالم کن به نوزادی که شیر از تیر مینوشه

مگه میشه کنارت موند؟ هنوزم عشق بد حاله

صبوری هم کم آورده خود شمشیر میناله

حلالم کن به زخمایی که لب واکرده میخنده

حلالم کن به عشقی که به چشمای تو پایبنده

تو كی هستی كه برای رفتنت

من باید از خودمم دل بكنم

تو كی هستی و چی خوندی تو چشام

كه حالا تمام آرزوت منم

نمی خوام نگاه آخرت منو

بسپره به بغض اولین گناه

نمی خوام خدا حدا گفتن من

گم بشه تو غربت یه اشتباه

روی صورتم داره خاطره چكه می كنه

یه ترانه می شكفه رو خواب آروم تنم

شب و بردار و برو،ماه بریده نفسش

به ستاره ها بگو رسیده روز رفتنم

وقت فریاد شب و گریه نور

خودمو صدا زدم،خدا شنید

پر زدم از سر بام تا لب عشق

هر كی چشاشو نبست خدا رو دید

*ديوار اتاقم را بلندتر می سازم

ديواری تا همسایگی آخرین نوار رنگین کمان

ديوار اتاق را با اشک و خاک گل می کنم

وبا بوسه اشتياق شاقول

بلندترين ديوار تا همسايگی پرواز خيال

طولانی ترين ديوار تا رسيدن هر ستون به ستونی ديگر

برای خط زدن نيامدن هايت بازهم اندازه نيست

هرجمعه نيامدنت را با خطی سبز بر سينه ديوارم می کارم

مزرع سبز فلک شد ديوارم

وداس انتظار چيزی ندرويد نيامدی تو

نيامدی

واپسين پيچک نفس انتظار را

به شماره انداخت

تاصفای تو سعی انتظار را هروله می کنيم

نيامدی تو نيامدی*

به قلم فرزاد حسنی

فرشتگی کردم سالها,فرشته بودم روزها, ولی یک روز بالم شکست از بس پرزدم برای حوصله پرواز...

به دنبال کپه نوری بودم که درمان بداند از بس که تابیده از ازل تا حالا...

به دنبال چشمه ای بودم که تشنه تشنه سیراب شدن بداند از بس که نوشیده از ازل تا حالا...

به دنبال دستی بودم که انگشت اشاره بداند از بس که نشانه می نداند از ازل تا حالا...

به دنبال برادری بودم که برادری بداند عباس عباس از بس که وفاداری کرده از ازل تا حالا...

فرشتگی کردم سالها,فرشته بودم روزها, ولی یک روز بالم شکست از بس پرزدم برای حوصله پرواز تا پرم به پرت گرفت

ای چراغ کشتی نجات,ای درمان پرپرشدهایم در خستگی پرواز, ای"حسین" برادر"عباس"

"فرزاد حسنی"

پسرم تیر می‌بارد، آسمان ابری نیست
پسرم ابر نمی‌آید، عمو نمی‌آید، برادر نمی‌آید، خواهر گریه می‌کند، می‌ماند
پسرم چرا نمی‌گویی تشنه‌ام
پسرم چرا دلتنگی نمی‌کنی برای همه تشنگی‌ها
پسرم دلم روشن است و تو در آغوش نگاه می‌نوشی و چشم تر می‌کنی
پسرم گریه کردن همان باریدن است در آسمانی که ابری نیست
پسرم دیدی حتی اگر تیر ببارد، دنیا هنوز به رنگ چشمان توست
اگر دست‌های من سرخ است، چشمان تو رنگ پرواز است
تیر می‌بارد و آسمان دلش گرفته...

خدا حافظ همین حالا،همین حالا که من تنهام
خداحافظ به شرطی که بفهمی تر شده چشمام
خداحافظ کمی غمگین،به یاد اون همه تردید
به یاد آسمونی که منو از چشم تو می دید
اگه گفتم خداحافظ، نه اینکه رفتنت ساده است
نه اینکه می­شه باور کرد دوباره آخر جاده است
خداحافظ واسه اینکه نبندی دل به رویاها
بدونی بی تو و با تو همینه رسم این دنیا

بیوگرافی و نکات جالب در باره فرزاد حسنی

فرزاد حسنی متولد: 21 شهریور 1356

محل تولد: بیمارستان عیوض زاده تهران

محل زندگی: خانی آباد

نام مادر: شكوه السادات، نام پدر: مرتضی

فرزند بزرگ خانواده، برادران : فرهاد و فرشاد

تحصیلات: لیسانس مكانیك از دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی

دوره بازیگری مدرسه امین تارخ و استاد سمندریان

شغل: مجری و بازیگر و ترانه سرا

نكاتی از زندگی او:

*نام فرزاد را دخترخاله مادرش برای او انتخاب نموده است .

*میگوید بهترین فیلمی كه تا بحال دیده كازابلانكاست.

*از درس ریاضی خوشش نمی‌آمده و كمترین نمره‌ای كه از ریاضی گرفته است 14 می‌باشد.

*اولین سریال او "عید آن سالـها " است.

*با فوتبـال میانه‌ای ندارد.

*بسیار ولخرج است و جسارت و حاضر جوابی خاصی دارد.

*فعالیت در تلویزیون را از سال 75 در شبكه جام جم آغاز كرد.

*اواعتقاد دارد اجرای رادیو سخت‌تر از تلویزیون است.

*همیشه بدنبال اجرای برنامه‌هایی است كه در آن آزادی عمل داشته باشد و آن را طبق خواسته و روش خود پیش ببرد.
*یک خاطره برای تست بازیگری: خودش میگوید من خیلی دیر رسیدم جمعیت زیادی برای تست آمده بودند که در میان آنها گروهی از بازیگران جوان و حتی قدیمی هم به چشم می‌خوردند متنی که داده بودند خیلی سخت بود شامل متون قدیمی واخباری. من حافظه خوبی دارم یک بار که نگاه کنم حفظ می‌شوم. چون بقیه حاضر نبودند به عنوان اولین نفر تست دادم و قبول شدم."

*ترانه " آدم فروش" شادمهر عقیلی را وی سروده است.

*عاشق کشور عزیزمان ایران بوده و به ورزشهای شنا، یوگا و ژیمناستیک علاقه دارد.

* به رنگ آبی علاقه خاصی دارد.
 
*نمازخوان و مقید است و اصولا آدم بدقولی نیست. عاشق رمان الیور تویست است.

* ترانه تیتراژ مجموعه " کمکم کن " و " کوله پشتی " را او سروده بود، همچنین تیتراژ سریال " روز رفتن " را.

*اما جدی‌ترین فعالیت او به عنوان مجری به برنامه نیمرخ بر میگردد. برنامه‌ای که پیش از آن با حضور کامیار اسماعیلی امیر حسین مدرس و... به کار موفقی بدل شده بود وشاید اجرای فرزاد حسنی در این برنامه یکی از مهمترین دلایل انتخاب او برای برنامه کوله پشتی بود.

*موسیقی بدون کلام را دوست ندارد. موسیقی خارجی هم گوش نمی‌دهد.

*در زندگی، خود را مدیون پدر و مادر و معلم‌های دوره دبیرستانش می‌داند.

*رابطه‌اش با دوستانش بسیار صمیمی است " اما اصلا اهل رفیق بازی نیست".

*می‌گوید در بسیاری از مسائل و برنامه‌ها اگر کمک مادرم نباشد کارم پیش نمی‌رود. مادرم در ارتباط با کارهایم یک منتقد بی‌رحم است.

*معلم فن بیان او مرحوم مهدی فتحی بود.

*در یک خانواده کاملا مذهبی بزرگ شده و مادرش همیشه با وضو به او شیر داده است .

*امین زندگانی او را برای حضور در رادیو معرفی کرد.
 
*از پوشیدن لباس‌های رنگ روشن خصوصا سفید خوشش می اید.
 
*برای شهدا احترام فوق العاده‌ای قائل است. زود عصبانی می‌شود. اطلاعات عمومی خوبی دارد.

*وی مـوفق‌ترین گوینده رادیو را مرحوم منوچهر نوذری می‌داند.

*نمره هر دو چشمش بالای دو است و عینکش طبی است.

* سعی می کند هیچ گاه نمازش قضا نشود مخصوصا نماز صبح .

*برای بازی در یک کار به هر کارگردانی راحت اعتماد نمی کند. به بازی بازیگرانی چون علی نصیریان،  عزت ا... انتظامی،  رضا کیانیان، پرویز پرستویی، خسرو شکیبایی و... علاقه دارد. هر وقت دلش بخواهد می‌تواند شعر بگوید.
 
*محمد رضا شجریان نخستین انتخاب او در موسیقی است و  محمد علیزاده  بیش از سایر خوانندگان ترانه‌های وی را اجرا نموده است.

خروج  امکان پذیر نمیباشد

اس ام اس سركاري اس ام اس خنده دار اس ام اس جالب sms-jok.ir

ما که جزغاله شدیم بس که آتیش سوزوندی تو!

میخت و بد جوری توی قلبمون کوبوندی تو

اینقده با اون چشات  ناز و کرشمه اومدی

 تا دیگه هوش و حواس از سرمون پروندی تو

اس ام اس سركاري اس ام اس خنده دار اس ام اس جالب sms-jok.ir

غضنفر خوابیده بوده ، میان بیدارش کنن

میبینن پین کد میخواد !

وقتی ، فقط به خاطر پری قصّه ، بخوای قهرمان داستان بشی ؛ آخرش چیزی نخواهی شد ، جز همون

کلاغی که به خونش نرسید ... !!!

صد دفعه گفتم لباساتو جلوم تـــکـــون نده ، دکتر گفته به گرد گلها حساسیت دارم !

اس ام اس سركاري اس ام اس خنده دار اس ام اس جالب sms-jok.ir

درسته دلت از سنگه ولی اشکال نداره ! آخه فقط من هنوز بت پرست موندم !

اس ام اس سركاري اس ام اس خنده دار اس ام اس جالب sms-jok.ir

سند منگوله دار دلمون وقف شما

کفترای جلدمون ارزونی سقف شما

ما زمین خورده ی اون چشمای عاشق کشتیم

نمیبینی ما رو اما عمریه دلخوشتیم

اس ام اس سركاري اس ام اس خنده دار اس ام اس جالب sms-jok.ir

پیوندتان مبارک !

طرح روحیه دهی به مجرد های  ترشیده !

اس ام اس سركاري اس ام اس خنده دار اس ام اس جالب sms-jok.ir

غروبای جمعه دلم میگیره.

.

 بی تو این سه سه شب و اون سه سه شب ؛ هر سه سه شب ؛ غروب جمعه است

رفیق بی معرفت ؛ مثل پنجره ی رو به دیوار ميمونه

.

.

.

چطوري پنجره؟

اس ام اس سركاري اس ام اس خنده دار اس ام اس جالب sms-jok.ir

یارو میره هارد بخره میگه هارد  ۳۲۰ میخوام غضنفر هارد ۲۰۰ میاره

بهش میگه گفتم ۳۲۰

 میگه :ناراحت نباش جا وا می کنه ..!!!

اس ام اس سركاري اس ام اس خنده دار اس ام اس جالب sms-jok.ir

این پیام كه تو فرستادی مرا سوز گرفت
دهنت را باز كن كه مرا گو*..ز گرفت

اس ام اس سركاري اس ام اس خنده دار اس ام اس جالب sms-jok.ir

اس ام اس جوک و سرکاری جدید

روزی به این نتیجه میرسیم به جای کشتن مگسها

باید سعی کنیم بهشون آموزش بدیم که فرق ما انسانها و گـ*وه رو بفهمند

اس ام اس سركاري اس ام اس خنده دار اس ام اس جالب sms-jok.ir

 از نکات ظریف ِ حقوق شهروندی:احتمال رد شدن از چراغ قرمز ؛ در آن که در توالت می ری*ند و سیفون را نمی کشد از دیگران بیشتر است

اس ام اس سركاري اس ام اس خنده دار اس ام اس جالب sms-jok.ir

این عشق برای من هیچ نداشت

اما....

گلهای بالشم را " باغبان " خوبی بود

اشک های هر شب من...!!!

متن ترانه «تو یادم دادی» احسان خواجه امیری

تو رفتی و من آغوشم که پر بود از تو شد خالی
ستون کردم وجودم رو زیر یک سقف پوشالی

هنوز از یاد تو سبزم ولی افسوس تنها کم
یه لحظه با تو بودم یه عمری سرد و متروکم

تو یادم دادی از غصه نمی پرسم نمی میرم
من از آیینه با هق هق سراغت رو نمی گیرم

تو یادم دادی از بارون به جز گریه نمی پرسم
نجاتم دادی از این تن تو رگهام بودی همچون سد

یکم آغوشتو وا کن تا دعوت شم به خوابیدن
تو یادم دادی ابری بودن و هرگز نباریدن

بزار امشب کنار تو من از تشویش خالی شم
تو بودی یاد من دادی که با تو خوب و عالی شم

تو یادم دادی از غصه نمی پرسم نمی میرم
من از آیینه با هق هق سراغت رو نمی گیرم

تو یادم دادی از بارون به جز گریه نمی پرسم
نجاتم دادی از این تن تو رگهام بودی همچون سد

در کوی تو مستانه ... می افتم و می خیزم
دلداده و دیوانه ... می افتم و می خیزم
من مست و پریشانم ... می نالم و می مویم
مدهوش ز پیمانه ... می افتم و می خیزم
تا آنکه تو را یابم ...می گردم و می جویم
سر بر در آن خانه ... می افتم و می خیزم
چو شمع شب عاشق ... می سوزم و می گریم
از عشق چو پروانه ... می افتم و می خیزم
گر دست دهد روزی ... تا خاک رهت گردم
در پای تو جانانه ... می افتم و می خیزم
گفتی که ز جان برخیز ... در ملک عدم بنشین
زینروست که مستانه ... می افتم و می خیزم
من مست قدح نوشم ... از چشم تو مدهوشم
سلانه به سلانه ... می افتم و می خیزم
دیوانه رویت من ... چون گردم به کویت من
ای دلبر فرزانه ... می افتم و می خیزم
بازای و گرنه می ... هستی ز کفم گیرد
اینسان که به میخانه ... می افتم و می خیزم

در من غم بیهودگیها می زند موج
در تو غروری از توان من فزونتر
در من نیازی می کشد پیوسته فریاد
در توگریزی می گشاید هر زمان پر
ای کاش در خاطر گُل ِ مهرت نمی رست
ای کاش در من آرزویت جان نمی یافت
ای کاش دست روز و شب با تار و پودش
از هر فریبی رشته عمرم نمی بافت
اندیشه روز و شبم پیوسته این است
«من برتو بستم دل ؟
دریغ از دل که بستم
افسوس بر من گوهر خود را فشاندم
در پای بتهایی که باید می شکستم
ای خاطرات مرا با خویشتن تنها گذارید
در این غروب سرد درد انگیز پاییز
با محنتی گنگ و غریبم واگذارید
اینک دریغا آرزوی نقش بر آب
اینک نهال عاشقی بی برگ و بی بَر
در من
غم بیهودگیها می زند موج
در تو
غروری از توان من فزونتر

ای غزل از تو رسیده! ای ترانه از تو جاری!
مرهم عزیز و ناب همه ی زخمای کاری!
پا بذار تو شب چشمام، با تو تازه می شه حرفام،
این تویی که مثل اینه، من یاد من میاری!
مث یه حرف نگفته، با منی! زیبای خفته!
تا رسیدن به طلوعم، یه قدم فاصله داری!
توی این چلّه ی یلدا، تو شدی شروع فردا،
توی یخبسته گی باغ، صدای پای بهاری!
دل ما وقفِ نگاهت، چشممون مونده به راهت،
نه تو جادّه گرد خاکی، نه نشونی از سواری!
تو که نازی مث آهو، بگو عطر خنده هات کو؟
بیا که دیگه نمونده واسه دل صبر و قراری!
بی تو سو نداره چشمام، بی تو می گیره نفس هام،
واسه من مثل هوایی، خونه یی، شهر و دیاری!
پل بزن به این شکسته، روزگار دستامو بسته،
تو مث حکم رهایی از تو بندِ روزگاری!
من یه سوزن بان پیرم، که دیگه جون نمی گیرم،
تو مث خاطره های سوت آخرین قطاری!
منو تو دلت نگه دار! دخترک! خدا نگهدار!
شاید این ترانه از من، بشه تنها یادگاری!

اگر تو بازنگردی
قناریان قفس قاریان غمگین را
که آب خواهد داد
که دانه خواهد داد ؟
اگر تو باز نگردی
بهار رفته در این دشت برنمی گردد
به روی شاخه گل غنچه ای نمی خندد
و آن درخت خزان دیده تور سبزش را به سر نمی بندد
اگر تو بازنگردی
کبوتران محبت را
شهاب ثاقب دستان مرگ خواهد زد
شکوفه های درختان باغ حیران را
تگرگ خواهد زد
اگر تو بازنگردی
به طفل ساده خواهر که نام خوب تو را
ز نام مادر خود بیشتر صدا زده است
چگونه با چه زبانی به او توانم گفت
که برنمی گردی
و او که روی تو هرگز ندیده در عمرش
دگر برای همیشه تو رانخواهد دید
و نام خوب تو در ذهن کودک معصوم
تصوری ست همیشه
همیشه بی تصویر
همیشه بی تعبیر
اگر تو بازنگردی
نهالهای جوان اسیر گلدان را
کدام دست نوازشگر آب خواهد داد
چه کس به جای تو آن پرده های توری را
به پشت پنجره ها پیچ و تاب خواهد داد
اگر تو بازنگردی
امید آمدنت را به گور خواهم برد
و کس نمی داند
که در فراق تو دیگر
چگونه خواهم زیست
چگونه خواهم مرد

شعر عاشقانه «تو مهربان بودی» از دفتر شعر «از جدایی ها» حمید مصدق

تو مهربان بودی
ماجرا اما
چه سخت تشنه جام محبت بودم
سخن تمام نشد ختم ماجرا پیدا
امید با تو نشستن
تلاش بی ثمری بود
چه کوشش شب و روزم
سان شخم زدن روی سینه دریا
و استغاقه به درگاهت
گره به باد زدن
و همچو کوفتن آب بود در هاون
مرا رهاکردی ؟
مرا به مسلخ سلاخان
رها چرا کردی ؟
مرا که رام تو بودم
اسیر دام تو بودم
گذشتم از تو و آن پر فریب شهر بزرگ
کنون کنار کویرم
کویر بی باران
و مهربانی این مهربانترین یاران
تو کاش از این مردم ز مردم کرمان
به قدر یک ارزن
وفا و خوبی را
به وام بستانی
که مثل مهر درخشان شهر بخشنده
و همچو مردم این ملک مهربان باشی
تو ای بلای دل من بلند بالایم
تو ای برازنده
تو ا بلندتر از سروها و افراها
تو بر تمام بلندان باغ بالنده
بر این اسیر به غربت گذر توانی کرد ؟
بر این کویر نشین
بر این ز مهر تو محروم
نظر توانی کرد ؟

هنگام رفتن
در چشمان عشق نگریستن
آنچنان مشتاق ماندنت می کند
که پای رفتنت سست می شود
ورفتن را مرگ می پنداری
پس چشمانت را ببند
وپا در جاده بگذار
وهمیشه به یاد داشته باش
گاهی وقت ها برای بودن
باید رفت…

بدرقه

خداحافظ…
آخرین کلامی که از تو شنیدم
و باز قصه ی تلخ جاده و آن راه بلند…
که تو را از خلوت من می ربود
آسمان می گریست
شیشه ها می گریستند
ومن مبهوت رفتنت
در پس شیشه های مه آلود
بغض دردناکم را بلعیدم
دیوانه وار خندیدم
وتو را بدرقه کردم…

عصر بارانی

چه سنگین گذشت عصر بارانی ام
گویی نوازش نمی کرد، باران صورتم را
وامروز دوباره شکست
تکه ای از شکسته های قلبم
درآن گوشه ی پاییزی
گریه ام، فریادم، تنها سکوتی بود
تا حرفهایم
در بستری از بغض بخوابند
کاش گفته بودم…
کاش گفته بودم تو روزی بتی بودی
که قلبم ستایشت می کرد
دریغ از گوشه چشمی
که همان، بت شکنم کرد
وامروز…
بخشایش عذرم
مفهومی بی رنگ است
گمشده در اعماق تاریک قلبم…

با من باش

گفته بودی، از غرورم، از سکوتم، خسته ای
من شکستم هر دو را
گفته بودم،از سکوتت،از غرورت خسته ام
به خاموشی مغرورانه ات
شکستی تو مرا
با تو گفتم
از همه تنهایی ام، خستگی ام
با تو گفتم تا بدانی
با همه نا ی، بی ناجی ام
تو، سکوتت خنجریست
بر قلب من
و حضورت، مرهمی
بر زخم من
پس، باش
تا همیشه با من باش
حتی اگر خاموشی…

دلتنگی

امشب بر شانه های دلم
کوله باری سنگینی می کند
کوله باری پُرِاز دلتنگی
دلتنگی های کهنه و تازه
یکی از سال های ویران، سخنی می گوید
دیگری از ماه های خسته و رفته
آن یکی از شب یلدایی که گذشت
و یکی، از لحظه هایی که در بیهودگی ها
غرق شد…
دلم می شکند زیر بار این همه دلتنگی
روحم ولی در پی دلتنگی ِ دیگر
می گریزد از همه دلتنگی ها
با پرهای شکسته باز سوی آسمان ها می رود
می رود سوی ( ناشناختنی )
شاید اینبار درآن اوج
به معبودش رسد…

غم ناگفته

قلبم امشب
از دردِ غمی
به خودش می پیچد
من به دنبال کلامی درذهن
که بگویم
چیست این غم
و نمی یابم کلامی
بارها پرسیدم از خود
شعر گفتن ها را چه سود
نه کسی می خواند
نه کسی می شنود
واگرهم که شنید
تو بدان
عمق کلامت را
نمی فهمد…

وقت رفتن…

وقت رفتن، تو چشماش نگاه نکردم
آسمون چشماشو ابری نکردم

با یه قلب پاره پاره، برمی گشتم از دیارش
به یاد اون گُل سرخی که می داد به دست یارش

قلب من براش می تپید، اون ولی چیزی نمی گفت
توی قلب ساده ی من، باز گُل عاشقی می شکفت

توی دنیایی که داره، آسمون پر از ستاره اس
من ولی دنیایی دارم، که شباش فقط خاطره اس

خاطراتی پُرِاز عشق، پُرِ از شادی و خنده
همه لحظه های نابی که دیگه برنمی گرده

همه واژه های این شعر بمونه به یادگاری
شاید یک روزی شقایق، بخونه برای یاری

اگه یه نامه باشم
پر از پیامای خوب
کاشکی جوابم تو باشی
اگه یه عابر باشم
اسیر طوفان شن
کاشکی سرابم تو باشی
پر از گناهم اگر رها شده بی خبر
کاشکی گناهم تو باشی
اگر تمام تنم
دو چشم خسته باشه
کاشکی نگاهم تو باشی
تو در من تب خوندنی تب تند و فریاد
تو اصلا تمام منی ، یه سایه ی همسفر ، یه همزاد
تولد یک صدا یه فریاد
سکوت من شیشه ای صدای تو موندنی
در من ، طلوع صدایی
تو مثل گل ساده ای نجیب و آزاده ای
اسمت ، صدای رهایی
صدای من رفتنی
صدای ما موندنی
مثل صدای همیشه
تو مثل گل ساده ای
نجیب و آزاده ای
حرفی ، برای همیشه